تنفس راحت: چگونه ارتودنسی می‌تواند به کاهش آپنه خواب کمک کند

آپنه خواب، که در آن تنفس متوقف شده و دوباره شروع می‌شود، یک اختلال شایع خواب است که با خروپف بلند، نفس‌نفس زدن و سردردهای صبحگاهی بروز می‌کند. رایج‌ترین نوع آپنه خواب، آپنه خواب انسدادی (OSA) است. اگرچه ارتودنتیست‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند آپنه خواب انسدادی را تشخیص داده و درمان کنند، اما ممکن است نخستین متخصصان پزشکی باشند که علائم آن را در بزرگسالان و کودکان تشخیص می‌دهند.

ارتودنتیست شما در موقعیت مناسبی قرار دارد تا ارزیابی غربالگری آپنه خواب انسدادی را انجام داده و بیماران در معرض خطر را برای ارزیابی تشخیصی به پزشک ارجاع دهد. اگر پزشک شما صلاح بداند، ارتودنتیست می‌تواند در همکاری نزدیک با تیم پزشکی‌تان به مدیریت این بیماری کمک کند.

آپنه خواب انسدادی چیست؟

آپنه خواب انسدادی (OSA) یک اختلال شایع خواب است که با وقفه‌های مکرر در تنفس هنگام خواب مشخص می‌شود. این وقفه‌ها که "آپنه" نام دارند، به دلیل انسداد جزئی یا کامل راه هوایی فوقانی ایجاد می‌شوند. شایع‌ترین علت این انسداد، شل شدن عضلات گلو است.

OSA جریان اکسیژن به مغز و سایر بخش‌های بدن را در حین خواب کاهش می‌دهد و باعث بیدار شدن‌های مکرر و اختلال در چرخه‌های خواب می‌شود. در نتیجه، افرادی که به OSA مبتلا هستند معمولاً در طول روز احساس خستگی، کاهش تمرکز و افت کیفیت زندگی را تجربه می‌کنند.

علائم آپنه خواب انسدادی

بزرگسالانی که به آپنه خواب انسدادی مبتلا هستند اغلب خروپف می‌کنند، نفس‌نفس می‌زنند یا دچار خفگی می‌شوند و ممکن است وقفه‌هایی در تنفس آن‌ها در خواب دیده شود. این افراد معمولاً با بیدار شدن‌های مکرر شبانه، خواب غیرمؤثر، سردردهای صبحگاهی، خواب‌آلودگی شدید در طول روز، مشکل در تمرکز و توجه، و اختلالات خلقی مواجه هستند. همچنین ممکن است در مدیریت بیماری‌های دیگری مانند دیابت، فشار خون بالا و چاقی نیز با دشواری روبه‌رو باشند.

کودکان مبتلا به آپنه خواب انسدادی ممکن است خروپف کنند، وقفه‌های تنفسی داشته باشند و در خواب دچار خفگی یا نفس‌نفس زدن شوند. والدین ممکن است متوجه شوند که کودک در وضعیت‌های غیرمعمولی می‌خوابد، مانند آویزان بودن سر از لبه تخت، یا اینکه کودک بی‌قرار است و به طور مداوم موقعیت خواب خود را تغییر می‌دهد. کودکان مبتلا به OSA ممکن است در بیدار شدن از خواب دچار مشکل باشند و در طول روز احساس خستگی شدید کنند که این مسئله بر فعالیت‌های روزمره و عملکرد تحصیلی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. کودکانی که قبلاً دیگر در طول روز چرت نمی‌زدند ممکن است دوباره شروع به چرت‌های روزانه یا تقریباً روزانه کنند. در برخی کودکان، به‌جای خواب‌آلودگی بیش از حد، بیش‌فعالی ممکن است بروز پیدا کند یا هم‌زمان رخ دهد.

درمان آپنه خواب انسدادی

درمان با فشار مثبت راه هوایی (PAP) به‌طور عمومی به‌عنوان استاندارد طلایی درمان آپنه خواب انسدادی در بزرگسالان شناخته می‌شود. رایج‌ترین شکل درمان PAP، فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) نام دارد و از طریق ماسکی که هنگام خواب استفاده می‌شود، اعمال می‌گردد.

در مواردی که پزشک تشخیص دهد تغییر در موقعیت دندان‌ها و ساختارهای حمایتی مفید خواهد بود، ارتودنتیست بهترین گزینه برای ارائه این نوع درمان است. در سایر موارد، ارتودنتیست ممکن است وسیله‌ای دهانی تجویز کند که فک را در موقعیت مناسبی در حین خواب نگه می‌دارد. این وسایل با جلو آوردن فک پایین یا نگه داشتن زبان در موقعیتی خاص، راه هوایی گلو را باز نگه می‌دارند.

اگر درمان‌های دیگر مؤثر نباشند یا مطلوب نباشند، پزشک شما ممکن است گزینه‌های جراحی را برای بهبود علائم OSA بررسی کند.

جمع‌بندی

آپنه خواب انسدادی یک اختلال پزشکی است که اگر درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی زیادی به دنبال داشته باشد. این اختلال می‌تواند در بزرگسالان و کودکان رخ دهد و در هر مرحله‌ای از زندگی ظاهر شود. ارتودنتیست شما می‌تواند به شما کمک کند تا مشخص شود آیا لازم است با پزشک خود مشورت کنید یا خیر.